Datingsite

4 weken geleden heb ik me in een vlaag van verstandsverbijstering ingeschreven op een datingsite. Vriendin T. had leuke foto's gemaakt dus wilde wel een gokje wagen. Ook al voelde ik een bepaalde gêne om me in te schrijven, heb ik het toch maar gedaan. Waarom die gêne?
Heb je gefaald in het "normale" leven als je geen partner kan opduikelen in de kroeg of op het werk? Ben je dan zo desperate dat je jezelf te koop moet aanbieden op internet? En dan die verhalen van vriendinnen die dit al tijden doen...foute mannen die alleen één dingen willen....
Ik denk als je de 40 hebt bereikt en je niet ieder weekend in een kroeg of club wilt uithangen het aantal beschikbare mannen niet voor het oprapen ligt. Ook al ga je wel uit, het gemiddelde leeftijdsnivo ligt hier toch aardig onder. Mensen met een normaal werkend leven hebben geen tijd en energie meer om op jacht te gaan. Dus is de datingmarktkraam een goed alternatief.

Wat komt er bij kijken om een redelijke selectie te doen van het aanbod? Weten wat je wilt, zeker ook weten wat je niet wilt en intuitie. Dat is makkelijker gezegt dan gedaan. Wat wil ik nou eigelijk? Één ding staat vast...een (emotioneel) volwassen vent die voor zichzelf kan zorgen. Als ik moeder had willen zijn, had ik wel gebaard.
Dan het issue uiterlijk. Ik ben een voorstander van het plaatsen van foto's, al is het alleen maar voor mezelf. Niets is zo frusterend dan je foto te moeten opsturen en vervolgens een flinke stilte te ontvangen. Voor mij geldt hetzelfde. We kunnen met z'n allen wel stoer zeggen dat uiterlijk niet belangrijk is, maar het is zeker een van de belangrijkste componenten. Iemand hoeft niet "mooi" te zijn, maar wel voor jou aantrekkelijk!
Dan het profiel. De meeste mannen zijn supersporters, zijn zeer romantisch, houden van reizen en kinderen. Willen allemaal een vrouw met humor, die lief en slank is.
Het valt niet mee om daar een redelijke selectie uit te maken. Dus wacht je af...tot iemand jouw profiel ziet en interesse toont. Afwachtend, ja hoor, ik vond het al zo'n grote stap om mijn foto er op te plaatsen. De reacties waren bijzonder. Van 32 jaar tot 60 jaar. Niemand die zich wat aantrekt van jouw voorkeur. Ik vind dat wel knap, gewoon de stoute schoenen aantrekken en toch je interesse tonen. Tenslotte...niet geschoten is altijd mis. Netjes afmelden dat je geen interesse hebt vond ik wel het minste wat ik kon doen.
Daar kwam M. Vond het niet je van het, maar was redelijk binnen de scope. Totaal niet mijn type, maar aangezien mijn track record met mannen niet geweldig is, dacht ik...laat ik weer eens wat anders proberen. We hebben even gemailt maar het was zo saai!!!!! Zat geen geur of kleur aan. Heb dat dus maar weer afgeketst.

En daar kwam J. Toen ik zijn profiel las moest ik alleen maar lachen. Er sprak humor en kracht vanuit. Na wat adminstratieve problemen konden we na een week eindelijk chatten. Dat verliep zo lekker dat we hebben afgesproken. Hij was precies zoals in zijn profiel en in de chat. We hadden een geweldig gezellige avond tot 3.00 uur waarna we gelijk voor de zaterdag hadden afgesproken. Dat is nu 4 weken geleden en het klikt. We hebben het erg gezellig en leren elkaar steeds beter kennen. En dat voor een eerste keer datingsite!