donderdag, oktober 12, 2006

Leuker kunnen ze het niet echt maken!


Ik vond vanochtend in de post een dwangbevel uit naam van de Koningin. Ik had, volgens de belastingdienst Rotterdam, mijn parkeerboete niet betaald. 5 maanden geleden kreeg ik hem in de bus. Ik houd niet van uitstel dus heb de boete direct betaald. Ik kreeg vervolgens na 2 maanden een aanmaning. Ik had nog steeds niet betaald. Na wat gezoek in de Girotel vond ik de betaling. Nee hoor, netjes betaald. Ik dus bellen naar de belastingdienst. Het mokkeltje aan de telefoon kon me vertellen dat er een andere bankrekening gebruikt moest worden. Zij kon niet in het systeem kijken dus verzon ze volgens mij ter plekke het probleem. De belastingdienst had haar bankrekening dus gewijzigd. Ik had gewoon de gegevens van de acceptgiro afgehaald dus ik vertelde haar dat ik gewoon volgens hun opgave had betaald. Of ik maar even een kopie van een bankafschrift wilde faxen. Na ongeveer een kwartier als brugman gepraat te hebben en eindelijk in haar callscenterkoppie duidelijk te hebben gekregen dat je afschriften nog maar 1 keer per eeuw krijgt, mocht ik dan een screenshot van mijn girotel opsturen. Na wat geklieder met Paint was mijn afschrift klaar voor verzending. Ik had gelukkig het rapport van de fax bewaard.

Na twee maanden niets gehoord te hebben krijg ik dus een dwangbevel. Of ik even binnen 2 dagen wilde betalen. Nu kijk ik maar 1 keer per week of ik post heb, dus ik had een uitdaging. Het bedrag is inmiddels bijna verdubbeld, dus 88 euro. Geestelijk voorbereid op een enorm lange discussie, heb ik weer te telefoon gepakt. Na de hele Dikke Van Dalen te hebben gebruikt werd ik dan eindelijk doorverbonden met iemand die in het systeem kon kijken. Na opgave van mijn gironummer zag ze het. Ik had het inderdaad betaald en maar ik had wel een andere achternaam. Na wat onderzoek kwam ze er achter dat ik de laatste 2 nummers van de aanslag had omgedraaid. `Ik had het bedrag wel koppelen aan de aanslag, maar het dwangbevelbedrag bedrag blijft wel staan´. Of ik nou had betaald of niet, de boete moest ik betalen. Ik kan me nu voorstellen waarom Rotterdam zo schoon is geworden, van de extra belastinginkomsten! Zo kan ik ook rijk worden, kreeg ik maar zoveel rente van de bank!

Ik moest maar een bezwaarschrift indienen en daarmee was de kous af.

Hevig opgefokt ben ik dus naar Rotterdam gereden om mijn gram te halen bij de balie van Gemeentebelasting Rotterdam. Ik had voor 60 minuten in de parkeermeter gegooid. Het ging zo vreselijk traag dat ik na 45 minuten maar weer naar de parkeermeter ben gegaan om bij te vullen. Het zal je toch gebeuren. Reclameren bij de belastingdient over een parkeerbon en vervolgens een parkeerbon krijgen. Na precies 55 minuten was ik aan de beurt. Ik begon uit te leggen wat er was gebeurd en de man bij de balie onderbrak me. `de bekeuring staat op nul` WHHHAAATTTT! Ja hoor, alles is betaald. Ik ontplofte, ik had 1,5 uur geleden nog te horen gekregen dat het niet teruggeboekt kon worden. De man kon mij vertellen dat ik al de 3e was vandaag. Daar was ik natuurlijk niet mee geholpen. Na zijn excuses ben ik maar weggegaan. 110 km en 6 euro verder was dan eindelijk de boetesage over. Leuker kunnen ze het niet maken!!!!

1 Comments:

Blogger Gonda said...

Oh wat klinkt dit herkenbaar. Hou maar op, ik kan boeken hierover schrijven. *grom grom*

13 oktober, 2006 08:01  

Een reactie posten

<< Home