Dwarsligger

Al zwetend baan ik mezelf door de stukken die gereviewd moeten worden. Niet omdat het er zoveel zijn of omdat het zo zwaar is, maar omdat ik dit doe aan het water in het zonnetje vlak bij kantoor. Er moet nog veel worden overgedragen aan de organisatie.

Gisteren werd een afscheidsborrel gegeven voor 5 projectleiders. Ik was daar één van. Een speech, een bloemetje, drankjes, hapjes en een heleboel collega’s die alles willen weten van je nieuwe baan. De speech die aan mij gewijd was stond in het teken van dwarsligger. That's me, and I'm proud of it! Met name de (opper) manager had daar veel "last" van. Hij vertelde in geuren en kleuren dat het knap was dat we het praktisch altijd oneens waren maar wel een enorme leuke werkrelatie konden behouden.....en dat klopt. Als iemand mijn mening vraagt en ik vermoed dat die niet altijd even prettig wordt ontvangen stel ik altijd de volgende vraag: "Wil je een politiek correct antwoord, of wil je mijn echte mening?". Geen idioot die vraagt naar een politiek correct antwoord, dus geef ik ook mijn echte mening.

Een aantal collega's begrijpen niet waarom je niet wilt blijven, anderen luisteren jaloers naar de stap die je hebt genomen (die ze stiekem zelf ook hadden willen nemen, maar niet durven). Het was gezellig maar ik was blij dat het over was. Dezelfde vragen die iedereen stelt en vervolgens dezelfde antwoorden die je ook weer geeft. De lokatie was heerlijk, aan de maas onder de “Zwaan” op het terras. De plek waar ik aanstaande zaterdag met vriendin T. lekker ga salsadansen.

Maar ik moet nog twee weken werken. Ik dien alle informatie, besluiten, ontwerp en keuzen over te dragen aan een nieuwe manager. Tevens dient hij het project verder tot uitvoering te brengen en dat valt niet mee….de overdracht dan. Het is rustig op het project omdat we wachten op een applicatie. In die rust zak ik volledig in. Er is nog wel van alles te doen, maar de fut ontbreekt me om dit aan te pakken. Dus ik stel het zolang mogelijk uit, in de stille hoop dat als er druk op komt te staan, ik wel weer de energie krijg om het aan te pakken.

Vooral de laatste lootjes wegen het zwaarst.