"Ik ga je klappen!"

Na een jaar wagen we weer eens een poging. Salsa under the Bridge. Onze ervaringen van verleden jaar hebben ons er niet van kunnen weerhouden, doorzetters als we zijn, om nogmaals te gaan voor een spetterende salsa-avond. Teddy en ik hadden er weer zin an. Alleen de avond verliep niet zoals we hadden gehoopt. Hot en steamy salsa was niet voor ons weggelegd. Ondanks dat we er helemaal dressed voor waren, je weet wel, rokje, topje en hakjes - dansen was er niet bij. Nu had Teddy daar een filosofie bij. Mannen bepalen volledig hoe er wordt gedanst. Als het er niet gelikt uitziet worden zij er op aangekeken. Natuurlijk zijn ze bang om af te gaan in de salsa-scene, dus zullen ze niet zo snel een vreemde vrouw vragen te dansen als ze niet weten of ze kan dansen. De band die er speelde, Axioma was een steengoeie band. Helaas hebben we er niet meer van kunnen genieten want we besloten om weg te gaan. We waren gekleed om te dansen en we zouden dansen. Sorgh en Hoop was de dichtsbijzijnde lokatie om te genieten van Carabische muziek met de mogelijkheid tot dansen, dus gingen we vol verwachting naar de volgende locatie.
Vol goeie moed kwamen we aan, maar het was er uitgestorven! Er zat een koppel te wachten op de bank naast de dansvloer en de DJ was zijn muziek aan het draaien. Na deze teleurstelling, kwam de volgende teleurstelling. Het gemberbier was op! Een caribisch Spaatje later gingen we toch maar naar beneden, tenslotte "Kwamen we nou om te dansen of niet!!!?" Als getrainde muurbloempjes namen we plaats op de bank. Bij een lekker afrikaans nummer kon ik het niet meer houden.....de dansvloer op - ook al is het in m'n eentje. Deze actie wierp z'n vruchten af. Het bankkoppel deed ook een poging. In een donker hoekje kwam een ander koppel te voorschijn en er stonden zowaar 5 mensen op de dansvloer - hulde! Er kwamen steeds meer mensen naar beneden naar het dansgedeelte. Alhoewel het merendeel vrouwen waren, kwamen er druppelsgewijs ook mannen de trap af. Met een afnemend enthousiasme merkte we dat er voornamelijk Reggaeton werd gespeeld. Rond 1.00 besloten we maar om weg te gaan.

Na zo'n avond wild swingen had ik natuurlijk trek in een Surinaams broodje. Als je op de Witte de Withstraat bent kan je die kans niet laten lopen. De avond was niet helemaal voor niets want ik heb een kant van Teddy gezien die ik nog niet kende. Na een uitspraak en kreet die eindigde met "ik ga je klappen!" (niet naar mij hoor) was ik met stomheid geslagen. Teddy noemt mij namelijk altijd de surinaamse van ons beiden. Na een broodje garnalen-kouseband en broodje Pom verder zaten we weer in de auto. Ik denk dat het eten van de broodjes wel het hoogtepunt van de avond was. We hebben weer veel gelachen, subtiel gefilosofeerd en ons ernorm melig gedragen dus het was een heerlijke avond. Maar we laten ons niet kisten.....komende vrijdag Salsa on the Beach maar dan echt on the beach.