Problemen met view weblog

Ik krijg van meerdere mensen te horen dat er niet gescrolled kan worden door meerdere pagina's op mijn weblog. Ik had dat probleem ook met Internet Explorer op mijn werk. Zelf gebruik ik Mozilla Firefox en heb ik dat probleem niet. Mocht je niet over willen gaan op Firefox (veel betere webbrowser) kan je alsnog volledig browsen door de F11-toets (full screen) te gebruiken. Nogmaals F11 en full screen is weer over.

Succes!

Kayente Kayente

Op vrijdagavond ben ik naar de Jump Up of Warming Up geweest. De Jump Up is de opwarmer voor Carnaval. De sfeer is altijd erg goed door de opzwepende geluiden van de drums.

Vier brassbands lopen vanuit verschillende delen van Rotterdam naar de Coolsingel, waar een battle wordt gehouden. De battle of Brass was erg leuk, alhoewel in vergelijking tot andere jaren vond ik het tegenvallen. Een aantal jaar geleden werd er echt gebattled. Er stonden 4 podia en er werd tegen elkaar ge-battled. De winnaar dit jaar was Eternity Brass uit Amsterdam.

Na de battle trad Cubanito 20.02 op. Het swingde de pan uit, maar het echte swingen startte met DJ Fai-Oz. Hij mixte de meest populaire Caribische hits bij elkaar. De hele massa mensen was in beweging. We gingen uit ons dak.

Op zaterdag hadden we afgesproken met Teddy en P. Zoals gewoonlijk moesten we even zoeken waar zij zich bevonden, maar na de alom bekende aanwijzingen van Teddy waren we gearriveerd. (dit keer wel met wandelschoenen!)

Uit de muziekwagens in de optocht kwamen de opzwepende geluiden van Basic One. Het nummer Kayente Kayente, nummer 1 hit op Carnavalsgebied, deden je billen schudden. Zoals Teddy ook al had gemeld, vielen de schuddende billen erg tegen dit jaar.

De groepen die meeliepen waren darentegen erg mooi. Er waren 34 deelnemende groepen, 1511 volwassenen en 280 kinderen die meeliepen. 175 muziekanten en 22 nationaliteiten. Het was warm en broeierig, precies het weer wat bij Zomercarnaval hoort. Het was een heerlijke, gezellige en vooral swingende dag.

En dit was zo'n mooi karakteristiek hoofd (genomen door J. ) dat het plaatje er even bijmoest.

Dromen

Ik heb gedroomd. Dat doe ik natuurlijk iedere nacht alleen sommige blijven je gewoon bij. Ik ben tijdens het lezen van een boek vanochtend in slaap gevallen en heb flink gedroomd. Ik heb periodes dat ik erg veel droom en dat ik de dromen na het slapen ook nog kan onthouden. Sommige dromen zijn verwerkingen van alledag, sommige zijn waarschuwende dromen en sommige voorspellende. De waarschuwende dromen zijn tot nu toe altijd wel uitgekomen. Ik denk dat je onbewust gewoon weet dat zaken niet goed zijn en dat je tijdens het dromen het rationele loslaat zodat je boodschap kan doorkomen. De dromen hebben niet altijd betrekkingen op mijzelf, soms zijn ze ook voor of over een ander. Verwerkingsdromen zijn vaak situaties die worden nagespeeld in een andere vorm dat de werkelijke situatie. Verwerkingsdromen zijn ook vaak de emotionele verwerking van situaties. Angsten en onzekerheden komen dan vaak naar voren en de droomsituatie wordt op een andere manier gespeeld. De voorspellende dromen zijn vaak het moeilijkst. Je gelooft het pas dat het een voorspellende droom was totdat de situatie zich in de werkelijkheid voordoet. Hoe maak je nu het onderscheid tussen een voorspellende, verwerkende en waarschuwende droom? Wanneer zijn het je eigen angsten en onzekerheden of is het iets wat je onbewust en intuïtief oppakt?

De emoties die loskomen bij zo’n droom zijn zo levensecht en hebben dus impact op mijn dag. De angst dat het werkelijkheid is, dus dat ik het intuïtief oppak, maakt de dag er niet leuker op.

Jamies picknick

Een gezellige meidenmiddag. Teddy en ik zijn zondag naar Jamie Cullum geweest. Om 15.00 ging ik Teddy ophalen. Als newbee Haagse vroeg ze zeer verstandig om de stratengids. Op zich is het bereiken van ons doel al een avontuur op zich. Het verleden leert ons dat we totaal niet topografisch zijn ingesteld. Zo hebben we een hele avond rondgereden om Salsa under the Bridge te zoeken. We zijn er gelukkig maar 10 keer overheen gereden, maar dat mocht de pret niet drukken. Het Zuiderpark dus. Teddy lootste mij er vrij eenvoudig heen, echter is het Zuiderpark erg groot. Een rondje om Zuiderpark om te zoeken naar de ingang waar we naar de picknick konden gaan. Een van de ingangen zag er vrij Cullum-achtig uit (??) dus zijn we gaan zoeken naar een parkeerplaatsje. Na het parkeren nog een klein stukje lopen naar het park ......dachten we. Laat ik nu één ding hebben geleerd van de avonturen met Teddy; neem altijd een kaart (liefs GPS), wandelschoenen, goede conditie, doorzettingsvermogen, genoeg water, energy-bars en veel humor mee. Want stappen met Teddy is letterlijk stappen.
Na een stief kwartiertje kwamen we dan ook aan bij de ingang van het Cullum-spectakel. Het was erg warm en de hoeveelheid mensen enorm groot. Na de ontvangst van ons picknickpakket zijn we gaan zoeken naar een plaatsje. Het veld voor het podium was barstens vol. Schaars geklede mensen zaten op een kleedje op het grasveld voor het podium. Zelfs in de struiken bosjes naast het veld waren mensen te vinden. Na een screnen van het veld ontdekten we nog wat kleine lege plekjes. Na voorzichtig tussen de liggende mensenmassa te hebben gemanoevreerd kwamen we aan op de plaats van bestemming. Plaits op het gras en de rose kon open. Na het voorzichtig besturen van de flyer kwamen we er achter dat Cullum pas om 19.00 uur zou optreden. Dat was dus nog 3 uur te gaan. We besloten om rond te gaan lopen en een tijdje de schaduw op te zoeken. Om mooi plekje aan het water was de place to be om te vertoeven. Ik werd benaderd of ik niet een paar sigaretten wilde verkopen want het bleek dat er geen sigaretten werden verkocht. (Tip: neem een slof mee en vraag de hoofdprijs tijdens een picknick.)
Na een paar andere acts was het na zover: Jamie Cullum. Het is een enorm energieke kerel(tje) die, zoals hij zelf ook zegt, naast mooie muziek ook nog een gezellige sfeer weet neer te zetten. Het publiek stond niet stil. Ik wist voor dat ik naar dit evenement ging weinig of niets af van Jamie Cullum, maar ik heb genoten. Het speelt lekkere muziek en hij betrekt zijn publiek bij zijn acts.
De mannen in zijn band kunnen allemaal andere instrumenten bespelen en ze wisselen elkaar ook regelmatig af.
Na een paar uur te hebben geluisterd gingen we weer op huis aan. Teddy dacht dat we beter een andere uitgang konden nemen zodat we niet weer dat hele eind moesten lopen. Een heel goed idee natuurlijk ALS JE DE JUISTE UITGANG KIEST!
Nu bracht ze het ook wel erg overtuigend "Kijk, daar is het stadion, dat zagen we ook toen we kwamen aanrijden, dus als we nu naar links gaan ...enz.". En ik, volgzaam type, ging natuurlijk mee. Ik kan je vertellen dat het Zuiderpark erg groot en groen is. De wegen er omheen en zeker de bochten allemaal op elkaar lijken. Na iedere bocht waren we er. Ik was wel blij dat ik niet diegene was met hakken aan. Na een "lekker" stukje te hebben gewandeld kwamen we compleet melig van het lachen aan bij de auto. Het was een hele gezellige dag waarin we weer erg veel gelachen hebben. Ik denk dat de manier zoals wij dit elke keer weer aanpakken als kunst verheven moet worden. Hoe haal je de grootste afstand uit een klein stukje?

Sorg en Hoop

Na een dag klussen in het nieuwe appartement van J. kwamen we volledig uitgeput thuis. Na een uurtje lekker in de schaduw op het balkon te hebben gedut was ik weer een beetje bijgekomen. J. had zin om 's avonds te gaan salsadansen (het houdt niet op!) Dus....op naar Sorg en Hoop in Rotterdam. Zaterdagavond wordt daar 7-ties, 8-ties en caribische muziek gedraaid. We waren wat te vroeg om te dansen en besloten om eerst een broodje bij Bazar te gaan eten. Om 12.00 stonden we al op de dansvloer. De juist geleerde combinatie werd uitgeprobeerd. Het ging lekker. Het was nog erg rustig zodat we ook de ruimte hadden om te dansen. Als het erg druk is wordt het moeilijk om salsa te dansen. Armen en benen slingeren af en toe nog erg ongecontroleerd door de ruimte en dan heb ik specifiek over die van ons.

Merenque, reggeaton...J. was niet meer te stoppen. Ik kan heerlijk met hem dansen. Het lijkt wel of het helemaal past. (pas op...wordt weer muschie) Tot in de kleine uurtjes stonden we op de dansvloer. Nu vanavond weer les. Thuis en op de dansvloer.

Salsa, salsa en nog meer salsa

We hebben de tweede les Salsa Beginners 1 achter de rug. J. is helemaal in de Salsa-mood en het gaat hem erg goed af. Thuis oefenen zorgt er voor dat we erg snel gaan. De vraag was, gaan we Beginners 2 doen in September? Zowel J. als ik vinden dat de lessen erg traag verlopen. Ik ben van het type die direct alles goed en snel wil kunnen doen. J. is precies hetzelfde dus hebben we maar besloten om de instructie DVD's te kopen van Beginners 1, 2 en 3. Het zijn geweldige DVD's en inmiddels hebben we het al live in praktijk gebracht. Salsa on the beach op donderdagavond was zijn vuurdoop in het echie.

Vriendin I., hoogzwanger, die op dezelfde dag was uitgerekend zouden we daar ontmoeten. I. heeft jaren gedanst en had behoefte om eens lekker wat te gaan drinken en muziek te luisteren. In haar staat was het vrij moeilijk om te dansen. Je hebt dan mannen nodig met erg lange armen want ze was flink uitgezet (van voren dan). En toen...op de dansvloer. Het ging J. zeer goed af. Twee andere meiden van dansles stond heel enthousiast met thumbs-up naar me te seinen. I. was er volledig van overtuigd dat als J. verder zou gaan, hij het ver zou schoppen met de Salsa. J. was daar volgens mij niet volledig van overtuigd maar hij is nu niet meer te stoppen. Iedere avond oefenen is daar het gevolg van. Onder begeleiding van Morry voeren we de oefeningen en combinaties uit en we zijn niet meer te stoppen.

Teveel rust

Het is stil geweest op de blog. Door de grote hoeveelheid tijd die ik nu zou hebben, heb ik er geen tijd voor! Maar ik zal mijn leven beteren.

Het is week 2 van mijn vakantie. Mijn laatste werkende dag bij mijn werkgever bestond alleen maar uit het opruimen van mijn werkplek en lunchen. Ik zal de gezelligheid van het lunchen bij Bazar wel missen. Ik kreeg nog leuke kado’s van mijn naaste projectcollega’s en ik taaide al 15.00 uur af want praktisch iedereen was al op vakantie.

Mijn echte werkgever zie ik op 10 augustus. We gaan dan samen lunchen en heb ik mezelf als doel gesteld om mijn PDA los te peuteren. Deze heb ik natuurlijk in bruikleen maar inmiddels ben ik er zo op gesteld dat ik hem niet wil missen. Aangezien die dingen al gauw 600 Euro doen en ik niet van plan ben om zoveel geld neer te leggen voor zo’n apparaat, ga ik lekker op zijn geweten inspelen. Hij had mij namelijk een bonus beloofd als ik weg zou gaan, aangezien hij e.e.a. verkeerd had berekend, loop ik die nu mis.

Afgelopen week was een enorme vermoeiende week. Ik kan niet zo goed tegen niets doen. Ik ben geen work alholic maar kan ook niet goed tegen doelloos niets doen in mijn eentje. Ik ga niet op vakantie dus moet me hier zien te vermaken. Een dagje strand met vriendin T. was op de warmste dag van afgelopen week niet de beste keuze. Nu kan ik aardig goed tegen de zon en de warmte, maar dit was te gek. In de auto ging het wel (airco) maar op het strand van Noordwijk was het afzien. De zon was moordend. Volkomen verpleurt kwamen we van het strand. De dag daarvoor waren we in het Kralingse bos in Rotterdam gaan picknicken en dat was beter te doen. De entertainment werd verzorgd door een kudde Nijlgansen en dat was erg gezellig. Terwijl wij aan het water in het bos lagen is de broer van T. garages afgeweest met mijn auto om te bekijken wat een reparatie zou kosten. Dat viel alles mee dus dat moet nog even gedaan worden voordat ik de auto ga verkopen.

Salsa on the beach

Het was gezellig! Salsa on the beach in Scheveningen zou beginnen om 19.00 uur. Althans het zou starten met een workshop. 19.00 uur is een beetje een ongelukkige tijd dus wij, J. en ik, kwamen wat later. Teddy en P. waren al druk bezig met de workshop toen wij arriveerden. De lokatie was geweldig. Salsamuziek op de achtergrond en een view op Scheveningen, wat wil een mens nog meer! We begonnen met een drankje omdat het nog erg rustig was. Teddy en P. hadden J. nog nooit gezien dus was er even tijd om elkaar te leren kennen. Het was een gezellige en relaxte sfeer. De muziek speelde en we kwamen al lekker in de stemming. Zoals dat hoort gingen Teddy en ik even onze neus poederen. “En, hoe vind je hem?” vroeg ik benieuwd. “Er is chemie tussen jullie en ik vind hem erg leuk!” Pfff, goedgekeurd! Zoals dat werkt bij een heleboel vriendinnen is een stukje goedkeuring altijd leuk. Nu maakt het uiteindelijk niet uit. Als je iemand leuk vind en je vriendinnen niet - dan trekken bij mij mijn vriendinnen toch aan het kortste eind (je gaat wel nadenken natuurlijk) - maar Teddy is een vriendin met een enorm goed inschattingsvermogen waardoor een positief advies erg prettig is. Trots liep ik weer terug en vertelde ik J. lachend dat hij door de keuring was gekomen en dat we niet lang vergaderd hadden. P. knikte instemmend, tenslotte…nog niet zolang geleden is hij nog goedgekeurd.

De drukte op de dansvloer viel enorm mee en we zochten een plekje aan de rand van de dansvloer. P. en Teddy vielen de dansvloer aan en haalde hun beginnersrepertoire uit de kast. Een Mambo, een cross body lead, right turn, left turn en het ging lekker. Na mijn (mis)bruik van P. kreeg J. ook de kriebels. Ook al kan hij nog niet Salsadansen, ritmegevoel heeft hij zeker wel. Dus op de plaats een mambootje, een paar heupswings en de stemming zat er in. En daar kwam de merengue. Op de dansvloer dus met J. want dat kan ie vrij goed. Een bachata en J. kwam helemaal los. We hebben zelfs een stukje salsa gedanst. Niet volledig natuurlijk maar een voorzichtige mambo met wat right turns. J. kan niet wachten om salsa te leren. De salseros op de dansvloer gingen allemaal uit hun dak en dat steekt aan. Laat de zomercursus maar komen…want wij zijn er klaar voor.

We hebben een geweldige leuke en gezellige avond gehad met z’n vieren en we gaan het zeker vaker doen.

Hot en Steamy

J. en ik gaan vanavond naar een salsafeest met Teddy en P. Ik heb nog geen kaarten kunnen bemachtigen maar heb goede hoop ze te kunnen kopen aan de deur. Nu kan J. nog geen salsa dansen maar dat mag de pret niet drukken. Hij kan de bachata en de merengue dansen - dus we hebben wel wat te dansen. J. vindt het niet erg want hij vindt het ook leuk om te kijken naar salsa-dansende mensen. Ik ga gewoon P. misbruiken als ik het niet meer kan houden, maar ik denk dat het wel mee zal meevallen. Vanaf maandag gaan J. en ik een Beginners 1 zomercursus doen. Kunnen we thuis ook lekker oefenen en is hij in no-time klaar voor de salsa. Ik heb ook besloten om zelf even te stoppen met de vervolgcursussen zodat ik samen met J. Beginners 1 en 2 versneld kan doen komend seizoen. Kunnen we in januari gezamenlijk Beginners 3 doen.

Ik denk dat het een gezellige avond wordt. Waarschijnlijk geen hot en steamy salsa maar wel hot en steamy merenque en bachata.

Integriteitsconflict

Het implementeren van een softwaresysteem is een van de opdrachten van mijn project waar ik nog een 5-tal dagen projectmanager van ben. Dit softwaresysteem wordt de primaire applicatie van de nieuwe organisatie die we aan het opzetten zijn. Het afbreukrisico is dus groot en het implementeren ligt op het kritieke pad van het gehele programma.

Het traject gaat niet voorspoedig. Er zijn toezeggingen gedaan door de leverancier die niet worden nagekomen. De planning staat ter discussie, niet bij mij maar de leverancier heeft een ander idee daar over. Eerder gemaakte afspraken over deadlines worden genegeerd en ik kom niet verder met mijn contactpersoon bij de leverancier. In mijn rol als projectmanager dien ik mijn huidige opdrachtgever en diens belangen in het geheel. Maar daar komt het, de softwareleverancier die het uitvoert wordt mijn nieuwe werkgever. De projectleider die maar zoekt naar excuses en niet met concrete oplossingen komt is mijn toekomstige collega. DILEMMA! Ik kan NIET niet-integer handelen maar ik wil ook niet mijn toekomst verknallen.

(Excuses voor het taalgebruik) Je moet bij mij niet aankomen met lulverhalen en smoezen waarom je het allemaal niet kan uitvoeren en zeker niet als je excuses zoekt en het probleem bij mij legt. Nu ben ik een enorme bitch als het gaat om resultaten en afspraken. Dus kan je je voorstellen dat ik voor de leverancier een bitch from hell ben.

Mijn huidige opdrachtgever weet niet dat ik bij deze leverancier ga werken. Dit heb ik bewust gedaan omdat ik wil voorkomen dat men denkt dat ik niet objectief en integer de implementatie kan begeleiden. Tevens ben ik de persoon die goedkeuring geef aan implementatieplannen en verantwoordelijk ben voor de correcte invulling en uitvoering van het traject. Ik kan het implementatieplan niet goedkeuren van de levarancier en doe dat dus ook niet. Er zijn al eerder conflicten en escalaties geweest en bij die gesprekken heb ik een onpartijdige collega bijgehaald om zeker te stellen dat ik de belangen van de huidige organisatie behartig. Maar nu hebben we een ernstig probleem en ben ik gestart met een grote escalatie. Als ik niet bij de leverancier zou gaan werken was het niet zo moeilijk geweest. Ik had ze het vlees van de botten gehaald. Ik heb dus besloten dat ik hier tussenuit moet. Ik kan niet het bedrijfsbelang behartigen en tegelijkertijd mijn eigen belang.

Ik heb de programmamanager verteld dat ik dit deel van het project al wil overdragen aan de staande organisatie zodat het traject continueert als ik over 5 dagen weg ga. Zo is de nieuwe manager al volledig betrokken bij de escalatie want die zal wel langer duren. En ze vonden het een goed idee. Goddank! De overdracht is per direct ingegaan en dit heb ik ook gelijk aan alle partijen rond gemaild. Daar kan ik dus niet meer in conflict raken met mezelf.

Hersenspinsels

Waar ben ik bezorgd over? Dat dingen veranderen? Dat wat goed is minder goed wordt? Is iedere verandering minder goed? Ik heb altijd gedacht dat verandering en ik samen gingen. Dat ik altijd op zoek was naar uitdagingen en daarvoor veranderingen nodig had. Ik weet nu dat mogelijke veranderingen misschien ook wel beangstigend kunnen zijn. Ik vind het vreselijk om met wat-als-gedachten rond te lopen. In 90% van de tijd sta ik niet zo in het leven. Waarom dan deze keer wel? Ik ben een redelijk positief ingesteld persoon en zie altijd wel een zonnige zijde van zaken in. Ik heb nog niet zo lang geleden gezegd dat een verandering geen verslechtering hoeft te zijn en waarom luister ik niet naar deze wijsheid? Ben ik dan flexibel en stabiel genoeg om hier mee om te gaan? Hoeveel rek zit in mij? Ik welke mate doe ik mezelf geweld aan? Zal ik wel in mijn eigen kracht kunnen blijven staan?
In welke mate ben ik nog mijzelf en in hoeverre ben ik verwijderd van mijn eigen ik als de situatie veranderd? Waarom brengt het onbekende nu ineens onzekerheid in mij naar boven?

Waarom zou deze verandering ook niet een mogelijkheid zijn om te groeien zonder buiten mezelf te gaan staan? Waarom zou deze verandering niet de situatie versterken en helderder maken? Waarom zou het niet een kans zijn om te zien hoe ik kan omgaan met dit soort situaties en tegelijkertijd te groeien als mens? Waarom zou ik niet genieten van het moment en waarderen dat alle tijd die ik al heb gehad van onschatbare waarde is en niemand me meer kan afnemen? Waarom zou ik dit niet positief bekijken en iedere mogelijke verandering als geschenk ervaren?

Waarom maak ik mezelf gek met de gedachte dat er iets gaat veranderen? Geniet meisje, geniet!

"Ik ga je klappen!"

Na een jaar wagen we weer eens een poging. Salsa under the Bridge. Onze ervaringen van verleden jaar hebben ons er niet van kunnen weerhouden, doorzetters als we zijn, om nogmaals te gaan voor een spetterende salsa-avond. Teddy en ik hadden er weer zin an. Alleen de avond verliep niet zoals we hadden gehoopt. Hot en steamy salsa was niet voor ons weggelegd. Ondanks dat we er helemaal dressed voor waren, je weet wel, rokje, topje en hakjes - dansen was er niet bij. Nu had Teddy daar een filosofie bij. Mannen bepalen volledig hoe er wordt gedanst. Als het er niet gelikt uitziet worden zij er op aangekeken. Natuurlijk zijn ze bang om af te gaan in de salsa-scene, dus zullen ze niet zo snel een vreemde vrouw vragen te dansen als ze niet weten of ze kan dansen. De band die er speelde, Axioma was een steengoeie band. Helaas hebben we er niet meer van kunnen genieten want we besloten om weg te gaan. We waren gekleed om te dansen en we zouden dansen. Sorgh en Hoop was de dichtsbijzijnde lokatie om te genieten van Carabische muziek met de mogelijkheid tot dansen, dus gingen we vol verwachting naar de volgende locatie.
Vol goeie moed kwamen we aan, maar het was er uitgestorven! Er zat een koppel te wachten op de bank naast de dansvloer en de DJ was zijn muziek aan het draaien. Na deze teleurstelling, kwam de volgende teleurstelling. Het gemberbier was op! Een caribisch Spaatje later gingen we toch maar naar beneden, tenslotte "Kwamen we nou om te dansen of niet!!!?" Als getrainde muurbloempjes namen we plaats op de bank. Bij een lekker afrikaans nummer kon ik het niet meer houden.....de dansvloer op - ook al is het in m'n eentje. Deze actie wierp z'n vruchten af. Het bankkoppel deed ook een poging. In een donker hoekje kwam een ander koppel te voorschijn en er stonden zowaar 5 mensen op de dansvloer - hulde! Er kwamen steeds meer mensen naar beneden naar het dansgedeelte. Alhoewel het merendeel vrouwen waren, kwamen er druppelsgewijs ook mannen de trap af. Met een afnemend enthousiasme merkte we dat er voornamelijk Reggaeton werd gespeeld. Rond 1.00 besloten we maar om weg te gaan.

Na zo'n avond wild swingen had ik natuurlijk trek in een Surinaams broodje. Als je op de Witte de Withstraat bent kan je die kans niet laten lopen. De avond was niet helemaal voor niets want ik heb een kant van Teddy gezien die ik nog niet kende. Na een uitspraak en kreet die eindigde met "ik ga je klappen!" (niet naar mij hoor) was ik met stomheid geslagen. Teddy noemt mij namelijk altijd de surinaamse van ons beiden. Na een broodje garnalen-kouseband en broodje Pom verder zaten we weer in de auto. Ik denk dat het eten van de broodjes wel het hoogtepunt van de avond was. We hebben weer veel gelachen, subtiel gefilosofeerd en ons ernorm melig gedragen dus het was een heerlijke avond. Maar we laten ons niet kisten.....komende vrijdag Salsa on the Beach maar dan echt on the beach.